ഐക്യത്തിന്‍റെ ശക്തി

സമാധാനപൂര്‍വ്വം ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു കൂട്ടം കാടപ്പക്ഷികള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. വേട്ടക്കാരന്‍ എപ്പോഴെങ്കിലും ഇവയെ പിടിക്കാനായി വലയെറിയുകയാണെങ്കില്‍ അവയെല്ലാം തന്നെവലക്കണ്ണികളിലൂടെ തലപുറത്തിട്ടു ഒരൊറ്റ ശക്തമായ തള്ളോടു കൂടി പറന്നു കളയണമെന്നു അവര്‍ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. അതിനുശേഷം എങ്ങിനെയെങ്കിലും വലയില്‍ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറി സ്വതന്ത്രമായി പറന്നു പോകാം. അവരെപ്പോഴും പരസ്പരം സഹായിക്കുന്നത് കൊണ്ട് വേട്ടക്കാരന് ഒരിക്കലും ഈ കാടപ്പക്ഷികളെ പിടിക്കാനായില്ല. അയാളുടെ ഒരേയൊരു ആഗ്രഹം ഇവ എപ്പോഴെങ്കിലും ഒന്ന് ശണ്ഠകൂടിയാല്‍ മതിയെന്നായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അയാളുടെ ആഗ്രഹം സാധിക്കപ്പെട്ടു. നിലത്തേക്ക് പറന്നിറങ്ങുമ്പോള്‍ യാദൃചികമായി ഒരു കാടപക്ഷി മറ്റൊരെണ്ണത്തിന്‍റെ തലയില്‍ മുറിവേല്‍പ്പിക്കാനിടയായി. മുറിവേറ്റ പക്ഷിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. തെറ്റു പറ്റിയ കാടപക്ഷി മാപ്പു പറഞ്ഞു. പക്ഷേ വഴക്കാളിയായവന്‍ നിര്‍ത്തിയില്ല. "വലയുടെ ഭാരം മുഴുക്കെ ഞാന്‍ ഉയര്‍ത്തുകയും നിങ്ങളൊക്കെ സൗജന്യ യാത്ര നടത്തുകയുമാണ്." അവന്‍ കുറ്റപ്പെടുത്തി. ഇതൊന്നാമാനേയും ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു. വേട്ടക്കാരന്‍ അപ്പോള്‍ അവന്‍റെ സാധ്യത മനസിലാക്കി. അവ ശണ്ഠ കൂടുന്നതു കണ്ടു അയാള്‍ വലയെറിഞ്ഞു. പരസ്പരം തര്‍ക്കിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതിനാല്‍ എല്ലാ ശക്തിയും ഒന്നായി സംഹരിച്ചു വല പൊക്കി മാറ്റുന്ന കാര്യം കാടപ്പക്ഷികള്‍ മറന്നുപോയി. അതോടെ വേട്ടക്കാരന് വിജയപൂര്‍വ്വം അവയെ പിടിക്കാന്‍ സാധിച്ചു.


ഗുണപാഠം: അകത്തു പ്രശ്നമുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ പുറത്തുള്ള ആളുകള്‍ക്ക് അവസരം ഉപയോഗപ്പെടുത്താനാവൂ. അതുവരെ എതിരാളി നിസ്സഹായനാണ്. ഇന്ന് മിക്ക സമൂഹത്തിന്‍റെയും പ്രശ്നങ്ങള്‍ അകത്താണുള്ളത്-


ശരിയായ മാര്‍ഗ്ഗത്തിലുള്ള വ്യക്തിപരമായ പരിശ്രമങ്ങള്‍ക്ക് വളരെയധികം നേട്ടങ്ങള്‍ കൊയ്യാനാകും യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അത്തരം പരിശ്രമങ്ങളില്‍ കൂട്ടുചേരാനായി മറ്റു വ്യക്തികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക വഴി സൃഷ്ടിക്കുന്ന സംവേഗശക്തി മാറ്റങ്ങള്‍ വരുത്തുന്നതിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. സമര്‍പ്പണ മനോഭാവത്തോടെയും, കൂട്ടായ്മയോടുമുള്ള നിരവധി ആളുകളുടെ പരിശ്രമങ്ങള്‍ക്ക് സമൂഹത്തെ മാറ്റി മരിക്കാനുള്ള അനന്തമായ സാധ്യതകളുണ്ട്. താഴോട്ടെയ്ക്ക് ഒഴുകുന്ന ഒട്ടനവധി കൊച്ചരുവികളുടെയും കൈത്തോടുകളുടെയും ഒന്നിച്ചുള്ള കൂടിച്ചേരലിന്‍റെ ആകെത്തുകയാണ് ഒരു വന്‍ നദി. ഇതു പോലെ ആയിരക്കണക്കിന് സ്വയം ബലിയര്‍പ്പിക്കാന്‍ തയ്യറായുട്ടുള്ള പൗരന്മാര്‍ ഒന്നിച്ചുച്ചേര്‍ന്നാല്‍ ഒരു സമൂഹം പ്രകമ്പനം കൊള്ളും. ഇതു പരസ്പരം സഹായത്തിനു പ്രോല്‍സാഹിപ്പിക്കുന്നു, അഭിമാനം ഉണര്‍ത്തുന്നു, ജോലിയില്‍ അന്തസ്സുളവാക്കുന്നു, കൂടാതെ നമ്മുടെ മാനസിക ചക്രവാളത്തെ വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

നാം അടിസ്ഥാനപരമായി രണ്ടു സത്യങ്ങള്‍ ഓര്‍ക്കേണ്ടതുണ്ട്- നന്മയില്‍ നിന്നേ മഹത്വം പുറത്തുവരുകയുള്ളൂവെന്നും ജനാധിപത്യം ഒരിക്കലും പെട്ടന്ന് മരിക്കുകയില്ലെന്നും: ഇതു പൗരന്മാരുടെ താല്പര്യമില്ലയിമ കാരണം ക്രമേണ പ്രവര്‍ത്തിക്കാത്ത ഒന്നായി മാറുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.






നിങ്ങളുടെ രാജ്യത്തിനു നിങ്ങള്‍ക്കായ്‌ എന്തുചെയ്യാനാവുമെന്നു ചോദിക്കരുത്, നിങ്ങള്‍ക്ക് നിങ്ങളുടെ രാജ്യത്തിനായി എന്ത് ചെയ്യാനാവുമെന്ന് ചോദിക്കുക.
(ജോണ്‍ എഫ്. കെന്നഡി)